Franz Liszt (1811-1886): Συνθέτης και Πιανίστας

← Επιστροφή στην Προηγούμενη Σελίδα

Ο Franz (ή Ferenc) Liszt (22 Οκτωβρίου 1811 – 31 Ιουλίου 1886) ήταν Ούγγρος ρομαντικός συνθέτης και πιανίστας. Μαζί με τον Φρεντερίκ Σοπέν, θεωρούνται οι σημαντικότεροι ρομαντικοί συνθέτες για πιάνο και δύο από τους σπουδαιότερους πιανίστες της εποχής.

O Franz Liszt είχε γράψει πολλή εκκλησιαστική μουσική, ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια της ζωής του. Αν και είναι πιο γνωστός για τα δεξιοτεχνικά πιανιστικά έργα του, υπήρξε βαθιά θρησκευόμενος άνθρωπος και αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ώριμης δημιουργίας του στη θρησκευτική και λειτουργική μουσική.

Παραδείγματα εκκλησιαστικών έργων του:

«Missa solemnis» – Graner Messe (1855)
Μεγαλοπρεπής Λειτουργία που συνέθεσε για τα εγκαίνια του καθεδρικού ναού του Έστεργκομ (Esztergom) στην Ουγγαρία.
Είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά έργα ιερής μουσικής του 19ου αιώνα.
«Christus» – Ορατόριο (1855–1867)
Τεράστιο έργο, διάρκειας περίπου 3 ωρών, που αφηγείται τη ζωή του Χριστού, από τη Γέννηση έως την Ανάσταση.
Περιλαμβάνει ύμνους, χορωδιακά μέρη, και αποσπάσματα εμπνευσμένα από τη Γρηγοριανή ψαλμωδία.
«Via Crucis» – Οδός του Σταυρού (1878–1879)
Ένα συγκλονιστικό έργο για χορωδία, σόλο φωνές και πιάνο ή όργανο, αφιερωμένο στα 14 Πάθη του Χριστού.
Θεωρείται από τα πιο λιτά, μυστικιστικά και πρωτοποριακά έργα του — σχεδόν προαναγγέλλει τον 20ό αιώνα.
«Missa choralis» (1859)
Πιο λιτή, καθαρά λειτουργική Λειτουργία, επηρεασμένη από την παλαιά πολυφωνία της Αναγέννησης και τη γρηγοριανή ψαλμωδία.
Ψαλμοί, ύμνοι και λειτουργικά κομμάτια, όπως:
Psalmus 13, Psalmus 23, Psalmus 137
Ave verum corpus
Pater noster
O Salutaris Hostia

Μερικές πνευματικές πτυχές:

Ο Λιστ στα τελευταία χρόνια του ζωής του έγινε τριτοτάξιος φραγκισκανός (με το όνομα «Abbé Liszt»).
Έζησε μέρος της ζωής του στη Ρώμη, ασχολούμενος σχεδόν αποκλειστικά με εκκλησιαστική μουσική.
Η πίστη του και η αναζήτηση της εσωτερικής λύτρωσης καθρεφτίζονται σε αυτά τα έργα.